O patronie

V ROCZNICA NADANIA IMIENIA SZKOLE PODSTAWOWEJ W PODGÓRZYNIE 

,,I Wy jesteście z pokolenia orłów”

Kardynał Stefan Wyszyński

Pięć lat temu nasza szkoła przyjęła imię Orła Białego. Symbolu, który ma charakter ponadczasowy i dotyczy każdego Polaka. Podkreśla naszą tożsamość narodową i towarzyszy nam od stuleci.Dnia 6 maja 2016 roku społeczność Szkoły Podstawowej im. Orła Białego świętowała 5. rocznicę nadania szkole imienia. Był to dzień wyjątkowy nie tylko dla uczniów i nauczycieli, ale także dla całej społeczności lokalnej.

Obchody rocznicowe rozpoczęła uroczysta msza święta w kościele pod wezwaniem Świętej Trójcy w Podgórzynie celebrowana przez proboszcza parafii ks. Jacka Tokarza. W uroczystej Mszy Świętej uczestniczyli uczniowie szkoły, poczet sztandarowy, nauczyciele, rodzice, zaproszeni goście oraz mieszkańcy Podgórzyna. Zgromadzonych przywitała pani Dyrektor Szkoły Aneta Watemborska, która w swoim przemówieniu przybliżyła etapy nadania szkole imienia, zasady pracy szkoły. Wspomniał również o sukcesach naszych uczniów. Następnie głos zabrała pani Agnieszka Żaczek, która przedstawiła zebranym dzieje Orła Białego na przestrzeni wieków. Ta piękna rocznica była również okazją do podziękowania osobom, które w sposób szczególny zasłużyły się dla naszej szkoły. Nagrodę za swoją pracę, wytrwałość, cierpliwość i skromność oraz ciepłe podejście do uczniów otrzymała pani Katarzyna Kurek. W imieniu Rady Pedagogicznej pani Dyrektor Szkoły Aneta Watemborska wręczyła pamiątki, upamiętniające obchody nadania szkole imienia, rodzicom oraz przedstawicielom władz i instytucji wspierających działania szkoły. Nagrodziła również uczniów biorących udział w konkursach związanych z patronem szkoły. Na zakończenie części oficjalnej głos zabrał pan Wójt Gminy Mirosław Kalata, który gratulował szkole pięknego jubileuszu oraz sukcesów w kształceniu i wychowaniu uczniów. W swoim przemówieniu wyraził nadzieję, że w najbliższym czasie powstanie nowa, nowoczesna szkoła, która będzie służyła wszystkim uczniom.

Dalsza część uroczystości odbyła się w murach szkoły, w sali gimnastycznej. Tutaj, nad zebranymi gośćmi górowała piękna dekoracja nawiązująca do legendy o Orle Białym. Uczniowie klasy III pod opieką pani I. Głogowskiej i J.Popielarz przedstawili inscenizację słowno – muzyczną poświęconą naszemu patronowi. Po zakończonych uroczystościach goście zostali zaproszeni do obejrzenia wystawy prac uczniów, ekspozycji dawnych sprzętów, zdjęć i pamiątek związanych z historią szkoły i regionu. Wszystkim tym, którzy byli z nami, w tak ważnym dla nas dniu DZIĘKUJEMY!

My, społeczność szkolna, jesteśmy niezwykle dumni z tego, że naszej szkole patronuje Orzeł Biały.

Historia Orła Białego

Godło, barwa i hymn to symbole narodowe. Są wyrazem jedności i towarzyszą narodowi w ważnych chwilach jego istnienia. Najstarszym polskim symbolem jest godło – Orzeł Biały na czerwonym polu.

Już w starożytności orzeł symbolizował geniusz, wielkość i majestat. Używali go Babilończycy, Persowie, Hindusi i Grecy. W starożytnym Rzymie stał się symbolem władzy cesarskiej. Patronował legionom rzymskim wyruszającym na podbój świata.
O początkach polskiego Orła Białego – godła i znaku książąt polskich, a później symbolu państwa, wiemy niewiele. Wszyscy znamy legendę o tym, jak praojciec Polaków – Lech, znalazł w puszczy orle gniazdo i tam założył swoją siedzibę –   Gniezno. Szkoda, że to tylko legenda.
Ten pradawny symbol siły, męstwa i monarszego majestatu był z początku znakiem herbowym książęcej dynastii Piastów. Kiedy w 1295 r. Przemysław I książę Wielkopolski, koronował się na króla – jego osobisty znak, Orzeł Biały, stał się godłem Królestwa Polskiego. Pieczęć majestatyczną Przemysława I zdobi wyobrażenie ukoronowanego Orła Białego i napis: „Zwrócił sam Najwyższy zwycięskie znaki Polakom”.
Panowanie ostatnich Piastów: Władysława Łokietka i jego syna Kazimierza Wielkiego ugruntowało byt państwowy Królestwa Polskiego i utrwaliło symbolikę państwową. Biały Orzeł na czerwonym polu, ze złotą koroną na głowie i złotymi szponami oraz dziobem, na wieki stał się godłem Polski. Odtąd towarzyszył wojskom polskim na polach bitew, widniał na dokumentach państwowych i na monetach. Długoszowi zawdzięczamy opis chorągwi Królestwa Polskiego, chorągwi noszonej stale przed panującymi: „na czerwonym tle wyszyty był misternie Orzeł Biały z rozciągniętymi skrzydłami, dziobem rozwartym i koroną na głowie, jako herb i godło całego Królestwa Polskiego”. Ta właśnie chorągiew górowała nad szeregami rycerstwa polskiego w bitwie pod Grunwaldem.
W ciągu wieków zmieniał się kształt i wygląd Orła Białego, ulegał stylizacji zgodnie z duchem epoki. Był to jednak zawsze Orzeł Biały ze złotym dziobem, szponami i złotą koroną.
Z wyobrażeniem orła związane jest najstarsze odznaczenie Rzeczpospolitej – Order Orła Białego.
Gdy w wyniku rozbiorów Polska utraciła swój byt państwowy, w świadomości Polaków utrwalił się wizerunek orła jako symbolu utraconej niepodległości. Jak najcenniejszą relikwię zabierali go ze sobą zesłańcy na daleką Syberię. Był też ornamentem biżuterii patriotycznej noszonej w czasie powstań narodowych. Odrodzone w 1918 r. państwo polskie przyjęło za swe godło orła w koronie. Korona nie symbolizowała jednak monarchii, ale znak niepodległego bytu narodu. W czasie I wojny światowej orzeł znów stał się znakiem polskości w okupowanym kraju i na frontach całego świata. W Polsce Ludowej godło państwa stanowił orzeł bez korony. Dla większości społeczeństwa oznaczało to utratę państwowej suwerenności. Dlatego też po załamaniu się systemu komunistycznego w Polsce, jedną z pierwszych decyzji sejmu było przywrócenie godłu korony.
Historii narodu polskiego od wieków towarzyszy wizerunek tego królewskiego ptaka. Był z nami w dniach świetności i upadku. Ze znakiem orla polscy żołnierze szli w bój i oddawali swe życie za wolność Ojczyzny. To on symbolizował w okresie zniewolenia „tę, co nie zginęła„.